چرا ۲۸ اسد روز ملت است و ۲۴ اسد تنها روز حکومت؟
خوشال روهی
اشغال‌گران، هرچند با هر نام و لباس آمده باشند، باز هم اشغال‌گر اند. چه به نام تمدن آمده باشند، چه به نام انترناسیونالیسم پرولتاریایی یا دموکراسی، باز هم مردم ما را کشته‌اند، حقوق‌شان را پامال کرده‌اند و تنها منافع خود را دنبال کرده‌اند.
شکی نیست که شکست و بیرون راندن اشغال‌گران، حاصل قربانی‌های تمام ملت و افتخار ملی است، اما متأسفانه برخی گروه‌ها این افتخار را انحصاری ساخته‌اند و قربانی‌های ملت را دوباره علیه خود ملت استفاده کرده‌اند.
در بیش از یک قرن گذشته، افغان‌ها سه قدرت بزرگ زمان یعنی انگلیس، روس و آمریکا را شکست دادند، اما ملت تنها ۲۸ اسد را به عنوان جشن ملی تجلیل می‌کند. دلیل مهم این است که اعلیحضرت امان‌الله پس از کسب استقلال، برای حفظ آن گام‌های بنیادی برداشت؛ مانند حاکمیت قانون، عدالت اجتماعی، وحدت ملی، مساوات میان همه شهروندان، اقدامات انقلابی در عرصهٔ معارف و مطبوعات، توجه به صنعت و اقتصاد برای خودکفایی، و تضمین آزادی اجتماعی و سیاسی مردم. شکی نیست که اشتباهاتی نیز صورت گرفته، اما شاه جوان با تمام دل به استقلال، پیشرفت و رفاه ملت خود عشق می‌ورزید و برای آن تلاش می‌کرد.
متأسفانه پس از خروج روس‌ها، گروه‌های تنظیمی قربانی‌های ملت افغان را در جنگ‌های قدرت نابود کردند و شادی استقلال را به ماتم و فاجعهٔ ملی تبدیل نمودند.
با خروج آمریکایی‌ها، هرچند جنگ‌های سنگین متوقف شد، اما حاکمان جدید هیچ عبرتی از گذشته نگرفتند و راه جهل، افراط‌گرایی، انحصار و استبداد را در پیش گرفتند و سیاست‌هایی را دنبال کردند که عمداً دست و پای ملت را بسته و او را به سوی تاریکی سوق می‌دهد.
طالبان تبلیغات زیادی می‌کنند تا ملت را در شادی حاکمیت‌شان شریک سازند، اما ملتی که به حکومت با چشم بیگانه می‌نگرد، تنها ۲۸ اسد را تجلیل می‌کند.
حفظ استقلال پس از کسب آن بسیار مهم‌تر است. افتخار این نیست که در یک قرن سه اشغال‌گر را شکست دادیم، بلکه افتخار واقعی این است که هیچ‌کس جرئت اشغال و تجاوز را نداشته باشد. به جای آن‌که هر بار به قیمت نابودی هستی مادی و معنوی‌مان اشغال‌گران را بیرون کنیم، باید راه‌هایی را بررسی کنیم تا کشور ما روی پای خود ایستاده شود و هیچ‌کس حتی به اشغال آن فکر نکند. و این امر زمانی ممکن است که گام‌های اساسی برای وحدت ملی، عدالت اجتماعی، علم و پیشرفت برداشته شود. اما متأسفانه سیاست‌های طالبان خلاف این مسیر است و این سیاست‌ها هم ملت و هم حکومت‌شان را با بدبختی و شکست مواجه خواهد ساخت.